พวงหรีดวัดน้อยใน

วัดสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2305 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาครั้งหลังสุดเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2525 สันนิษฐานว่าเป็นวัดที่สร้างขึ้นในสมัยอยุธยาตอนปลาย ครอบครัวของนางน้อยซึ่งเป็นหญิงหม้าย มีบุตรสาว 2 คน คือ ผึ้งและจีด พร้อมด้วยพระสงฆ์รูปหนึ่งคือ พระอาจารย์หน่าย ซึ่งเป็นพระวิปัสสนา และข้าทาสบริวารของนางน้อยได้อพยพโดยทางเรือจากบ้านป่าถ่าน เกาะเมืองอยุธยา จนมาถึงบริเวณนี้ นางน้อยเห็นว่าบริเวณนี้เป็นป่ารกปราศจากผู้คน จึงจับจองที่ทำมาหากิน และทางตอนใต้ที่ดินมีวัดร้างตั้งอยู่ มีโบสถ์เก่าและวิหารรูปเรือสำเภา

ในสมัยสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชที่บ้านเมืองสงบแล้ว มีผู้คนมาอาศัยอยู่ในบริเวณนี้มากขึ้น นางน้อยกับพระอาจารย์หน่ายและชาวบ้านได้ร่วมกันบูรณะวัดร้าง มีพระอาจารย์หน่ายเป็นสมภาร มีพระสงฆ์มาสมัครเป็นศิษย์เพื่อเรียนวิปัสสนากรรมฐานกันมากมาย จนเมื่อสิ้นพระอาจารย์หน่ายกับนางน้อย นางผึ้งบุตรสาวคนโตผู้ไปได้สามีอยู่ที่บางเขนก็ได้สร้างวัดหนึ่ง แล้วจะตั้งชื่อวัดว่า "วัดน้อย" ตามชื่อมารดา แต่นางจีดผู้เป็นน้องไม่ยินยอม เพราะอยากจะให้วัดที่มารดาบูรณะมีชื่อว่าวัดน้อยเช่นกัน ทั้งสองคนตกลงกันไม่ได้ พระอาจารย์จีนผู้เป็นสมภารต่อจากพระอาจารย์หน่าย ได้ตัดสินใจให้วัดที่นางผึ้งสร้างใหม่มีชื่อว่า "วัดน้อยนอก" ส่วนวัดที่นางน้อยผู้เป็นมารดาได้บูรณะมีชื่อว่า "วัดน้อยใน"